Πετρέλαιο: Τι σημαίνουν οι φήμες περί συγχώνευσης Exxon – Chevron

capital.gr

Του Liam Denning

Πώς θα ονομάζαμε το παράγωγο μιας συγχώνευσης Exxon Mobil και Chevron; Το “Exron” ακούγεται λίγο πολύ σαν ακόμη ένας από τους παλιούς παραγωγούς ενέργειας του Τέξας που δεν υφίστανται πια. Το “Standard Oil” θα ήταν ένας λογικός συμβιβασμός, δεδομένου ότι θα επανένωνε τόσο πολλούς εκπροσώπους της οικογένειας Rockefeller.

Ωστόσο, οι εκπρόσωποι δημοσίων σχέσεων και οι νομικοί εκπρόσωποι των δύο εταιρειών πιθανόν να θεωρούσαν ότι δεν θα ήταν και η καλύτερη ιδέα να υποβάλουν στο Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ μια αίτηση υπό το συγκεκριμένο όνομα. Μήπως τελικά η λύση θα ήταν το “Stranded Oil” (σ.μ. “Ναυαγισμένο Πετρέλαιο”); Ζοφερά διασκεδαστικό, αλλά ελαφρώς υπερβολικά κοντά στην πραγματικότητα.

Οι φήμες

Το ρεπορτάζ το οποίο δόθηκε στη δημοσιότητα την Κυριακή το απόγευμα στην Wall Street Journal περί του ότι οι διευθύνοντες σύμβουλοι των δύο πετρελαϊκών κολοσσών είχαν μια προκαταρκτική συζήτηση σχετικά με την πιθανότητα συγχώνευσής τους το 2020, είναι ενδιαφέρον σε διάφορα επίπεδα. Πρέπει να ειπωθεί εκ των προτέρων ότι πηγή του είναι πρόσωπα “τα οποία έχουν γνώση” της κατάστασης, ενώ οι διαπραγματεύσεις δεν φέρονται να συνεχίζονται. Ωστόσο, να μερικές πρώτες παρατηρήσεις και ερωτηματικά.

Πρώτον, υποθέτοντας ότι η συνάντηση πράγματι έλαβε χώρα, ποιος πήρε την πρωτοβουλία διεξαγωγής της; Μια ματιά στην αναλογία των μετοχών των δύο εταιρειών σε περίπτωση συγχώνευσης Exxon Mobil και Chevron θα έδινε πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες ο Mike Wirth της Chevron να σήκωσε το τηλέφωνο, για την περίπτωση κατά την οποία ο Darren Woods της Exxon αισθανόταν κάπως ανήσυχος.

Μοιάζει πάντως αμφίβολο, δεδομένου ότι ο Wirth κέρδισε επιδοκιμασία για την απομάκρυνσή του από τη μάχη για την Anadarko Petroleum και πλησίαζε στην εξαγορά της Noble Energy (ανακοινώθηκε τον περασμένο Ιούλιο). Επιπλέον, η αλλαγή όσον αφορά τη σύγκριση της κεφαλαιοποίησης των δύο εταιρειών και μόνο θα σήμαινε ότι η Chevron βγαίνει “από πάνω” σε οποιαδήποτε συμφωνία ή τουλάχιστον δεν θα αφεθεί απλώς να απορροφηθεί.

Είναι εξαιρετικά δύσκολο να φανταστεί κανείς ωστόσο ότι η Exxon θα συμφωνούσε ποτέ σε ένα deal τέτοιας κλίμακας που δεν θα είχε ως μόνο αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας ακόμη μεγαλύτερης Exxon.

Η ουσία

Είναι ευκολότερο να φανταστεί κανείς την Exxon να πλησιάζει τη Chevron – αν και, το τονίζω, πρόκειται για καθαρή εικασία από πλευράς μου. Η Chevron μόλις ανακοίνωσε αποτελέσματα που δείχνουν ότι βγήκε από το 2020 έχοντας δεχθεί ισχυρό πλήγμα, ωστόσο εξακολουθεί να έχει τον καλύτερο ισολογισμό μεταξύ των ομοειδών εταιρειών, ενώ δεν υπάρχουν ερωτηματικά σχετικά με το μέρισμα της.

Παρ’ όλο που η εταιρεία δεν κινείται με ταχύτητα προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τουλάχιστον με το πάθος των Ευρωπαίων ανταγωνιστών της, το σύνθημα “υψηλές αποδόσεις, χαμηλό ανθρακικό αποτύπωμα” της Chevron απευθύνεται ορθά στις δύο μεγαλύτερες ανησυχίες σχετικά με το πετρέλαιο μεταξύ των θεσμικών επενδυτών.

Αντίθετα, η Exxon βρίσκεται στην ασυνήθιστη θέση να χρειάζεται υψηλότερες τιμές πετρελαίου για να υπονομεύσει τις εικασίες περί περικοπή μερίσματος και να εκχωρεί με “πάταγο” έδαφος στο ζήτημα της αποκάλυψης στοιχείων για το ζήτημα της δραστηριότητάς της σχετικά με το κλίμα, μετά την εμφάνιση ακτιβιστών μετόχων.

Ένα megadeal με τον εγγύτερο ανταγωνιστή της θα ήταν ο απόλυτος παράγοντας απομάκρυνσης από τα τρέχοντα δεινά της, προσφέροντας την ευκαιρία να εστιάσει ξανά την προσοχή στη μείωση του κόστους – οι δυο εταιρείες έχουν αθροιστικά περί τα 14 δισ. δολ. σε δαπάνες πώλησης και γενικής διοίκησης (SG&A) – μέσω της απαλλαγής από τα πλέον αδύναμα περιουσιακά στοιχεία και, σε μια πορεία, σε έναν μεγαλύτερο, ισχυρότερο ισολογισμό.

Με άλλα λόγια, θα ακουγόταν λίγο σαν το σκεπτικό που οδήγησε στον πρώτο γύρο των υπερ-συγχωνεύσεων στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Ωστόσο, θα υπήρχαν και κρίσιμης σημασίας διαφορές.

Οι τεράστιοι κολοσσοί γεννήθηκαν στα απόνερα της πτώσης στις τιμές του πετρελαίου του 1998, ωστόσο η δημιουργία τους “πουλήθηκε” προς τα έξω επίσης ως η φυσική εξέλιξη για μια βιομηχανία που είχε αξιοποιήσει παραδοσιακά κομμάτια της ενδοχώρας, όπως το έδαφος ΗΠΑ και χρειαζόταν να κυνηγήσουν νέα αποθέματα. Το να γίνει κανείς μεγαλύτερος ήταν το κλειδί για την ανάληψη φιλόδοξων projects γύρω από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο – ένας τρόπος να ξεφύγει από ένα στενό πλαίσιο και να κατακτήσει τον κόσμο.

Μια συμφωνία σήμερα θα συνέβαινε επίσης μετά από μια ιστορική πτώση των τιμών του πετρελαίου. Ωστόσο το πλαίσιο έχει αλλάξει. Η αύξηση της άθλιας απόδοσης κεφαλαίου της τελευταίας δεκαετίας δεν είναι ο στόχος – μπορεί, στην πραγματικότητα, να ενθαρρύνει το είδος υβριδίου που διογκώνει τους ισολογισμούς και μειώνει το καθαρό κέρδος. Οι κολοσσοί του πετρελαίου έχασαν ως επί το πλείστον την έκρηξη του σχιστόλιθου και οι επεκτατικές τάσεις της Exxon το τελευταίο διάστημα είναι ακριβώς ο λόγος που έχει πέσει θύμα sell-off.

Οχύρωση και άμυνα

Εν τω μεταξύ, η κλιματική αλλαγή υποβόσκει ως κίνδυνος για όλες τις πετρελαϊκές εταιρείες. Μια τέτοια κίνηση δεν θα ήταν λοιπόν η εκκίνηση ενός μεγαλύτερου πλοίου για νέα ταξίδια εξερευνήσεων και ανακαλύψεων, αλλά αντ’ αυτού η συγκέντρωση πολύ περισσότερων βαγονιών για την οχύρωση και την υπεράσπιση μιας θέσης. Τι πολλαπλασιαστικό όφελος θα βλέπατε σε μια τέτοια ιστορία;

Δεν πρόκειται για ασήμαντο ζήτημα. Πράγματι απαιτείται ενοποίηση και συγκέντρωση στον πετρελαϊκό κλάδο. Όμως οι πολιτιστικοί και πολιτικοί κίνδυνοι που θα συνόδευαν μια πιθανή συγχώνευση Exxon-Chevron την κάνουν να φαίνεται πολύ λιγότερο συναρπαστική από την πολύ απλούστερη απόκτηση μικρότερων εταιρειών (όπως συνέβη με τις Chevron και Noble).

Τέλος, το χρονικό σημείο έχει επίσης το ενδιαφέρον του. Και πάλι, η σχετική θέση είναι σημαντική εδώ, με την Chevron να μοιάζει σε καλύτερη κατάσταση, ανεξαρτήτως του τι τελικώς συνέβη. Για την Exxon, από την άλλη πλευρά, η ιστορία αυτή εγείρει δυσάρεστα ερωτήματα σχετικά με το γιατί η εταιρεία θα ένιωθε την ανάγκη να εξετάσει μια τόσο ριζική κίνηση, ακόμη και σε πρώιμο στάδιο.

Και πάλι, δεν τοποθετούμαι στο εάν το έπραξε στ’ αλήθεια ή όχι. Δεν το γνωρίζω. Αυτού του είδους οι φήμες, ωστόσο, σίγουρα δεν βοηθούν μόλις δύο ημέρες προτού η Exxon ανακοινώσει τις πρώτες της ζημίες εδώ και τουλάχιστον αρκετές δεκαετίες και με μια ακτιβιστική εκστρατεία μετόχων της σε εξέλιξη.

Όπως και πολλά απ όσα συνέβησαν τον περασμένο χρόνο, πρόκειται για άλλη μία πετρελαϊκή ιστορία της Exxon που κάθε άλλο παρά τυπική είναι.